Przejdź do zawartości

I liga polska w rugby (1991)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
I liga 1991
1990 1992
Szczegóły turnieju
Termin

7 kwietnia 1991 – 26 października 1991

Liczba drużyn

8

I miejsce

Ogniwo Sopot (4. tytuł)

II miejsce

Lechia Gdańsk

III miejsce

Budowlani Lublin

II liga

Orkan Sochaczew

Strona internetowa

I liga polska w rugby (1991) – trzydziesty piąty sezon najwyższej klasy ligowych rozgrywek klubowych rugby union w Polsce. Tytuł mistrza Polski zdobyło Ogniwo Sopot, drugie miejsce zajęła Lechia Gdańsk, a trzecie Budowlani Lublin.

Uczestnicy rozgrywek

[edytuj | edytuj kod]

W rozgrywkach I ligi w tym sezonie uczestniczyło osiem drużyn. Było wśród nich siedem zespołów występujących na tym poziomie w poprzednim sezonie: Ogniwo Sopot, Budowlani Lublin, Budowlani Łódź, AZS AWF Warszawa, Skra Warszawa, Lechia Gdańsk i Orkan Sochaczew, oraz drużyna, która w poprzednim sezonie wygrała II ligę – VIS Siedlce. Po rozegraniu pierwszej rundy z rozgrywek wycofał się Orkan Sochaczew. W ciągu sezonu zmienił się szyld sekcji rugby z Siedlec: w miejsce VIS Siedlce pojawił się MOSiR Siedlce[1].

Przebieg rozgrywek

[edytuj | edytuj kod]

Rozgrywki toczyły się systemem wiosna – jesień, każdy z każdym, mecz i rewanż. Ostatnia drużyna spadała automatycznie do II ligi, a przedostatnia miała grać baraż o utrzymanie w I lidze z drugim zespołem II ligi. Ponieważ w ciągu sezonu wycofał się Orkan Sochaczew, nie został sklasyfikowany (a wyników meczów z jego udziałem nie uwzględniono w tabeli) i spadł do II ligi jako ostatnia drużyna[2].

Wyniki spotkań[3]:

Ogniwo Sopot Budowlani Lublin Budowlani Łódź AZS AWF Warszawa Skra Warszawa Lechia Gdańsk Orkan Sochaczew VIS/MOSiR Siedlce
Ogniwo Sopot 38:3 10:6 27:6 76:0 3:3 76:0
Budowlani Lublin 9:25 43:3 32:3 63:0 12:31 65:7 40:0
Budowlani Łódź 0:41 27:12 0:10 63:9 14:33 29:8
AZS AWF Warszawa 0:24 41:4 20:18 26:8 10:28 41:13 44:0
Skra Warszawa 0:44 9:26 39:20 19:27 12:16 42:3
Lechia Gdańsk 4:24 4:7 17:21 20:6 55:16 9:0 (wo)
Orkan Sochaczew 3:74 3:32 6:37
VIS/MOSiR Siedlce 0:62 3:46 6:56 6:3 6:26 9:52, 0:9 (wo) 54:0

Tabela końcowa (na żółto wiersz z drużyną, która grała w barażu o utrzymanie się w I lidze)[4]:

Pozycja Drużyna Punkty razem Bilans punktów
1 Ogniwo Sopot 35 456:31
2 Lechia Gdańsk 31 272:134
3 Budowlani Lublin 26 297:184
4 Budowlani Łódź 24 257:254
5 AZS AWF Warszawa 22 196:186
6 Skra Warszawa 20 180:425
7 VIS/MOSiR Siedlce 13 41:485

II liga

[edytuj | edytuj kod]

Równolegle z rozgrywkami I ligi odbywała się rywalizacja w II lidze. Wzięło w niej udział pięć drużyn. Rozgrywki toczyły się w systemie wiosna – jesień, każdy z każdym mecz i rewanż. Do I ligi awansował zwycięzca rozgrywek, a druga drużyna miała rozegrać baraż o awans do I ligi z przedostatnią drużyną z I ligi[5].

Końcowa tabela II ligi (na zielono wiersz z drużyną, która zdobyła awans do I ligi, a na żółto z drużyną, która uzyskała prawo do gry w barażu)[6]:

Pozycja Drużyna
1 Posnania Poznań
2 Czarni Bytom
3 AZS Katowice
4 Legionovia Legionowo
5 Bobrek Karb Bytom

Baraż o I ligę

[edytuj | edytuj kod]

W barażu rozegranym pomiędzy siódmym zespołem I ligi i drugim zespołem II ligi, prawo gry w kolejnym sezonie w I lidze obronił MOSiR Siedlce, który pokonał Czarnych Bytom 17:9[7].

Inne rozgrywki

[edytuj | edytuj kod]

W finale Pucharu Polski Ogniwo Sopot pokonało Budowlanych Lublin 34:13[8]. W mistrzostwach Polski juniorów zwycięstwo odnieśli Budowlani Łódź[9], a wśród kadetów Ogniwo Sopot[10].

Nagrody

[edytuj | edytuj kod]

Najlepszym zawodnikiem został wybrany przez Polski Związek Rugby Stanisław Więciorek, a trenerem Maciej Powała-Niedźwiecki[11].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Maciej Powała-Niedźwiecki, Jacek Wierzbicki: Encyklopedia polskiego rugby. Lublin: Przedsiębiorstwo Wydawnicze Związku Niewidomych „Print 6”, 2004. ISBN 83-87414-07-7.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]