I liga polska w rugby (1991)
| |||
Szczegóły turnieju | |||
Termin |
7 kwietnia 1991 – 26 października 1991 | ||
---|---|---|---|
Liczba drużyn |
8 | ||
I miejsce |
Ogniwo Sopot (4. tytuł) | ||
II miejsce | |||
III miejsce | |||
II liga | |||
Strona internetowa |
I liga polska w rugby (1991) – trzydziesty piąty sezon najwyższej klasy ligowych rozgrywek klubowych rugby union w Polsce. Tytuł mistrza Polski zdobyło Ogniwo Sopot, drugie miejsce zajęła Lechia Gdańsk, a trzecie Budowlani Lublin.
Uczestnicy rozgrywek
[edytuj | edytuj kod]W rozgrywkach I ligi w tym sezonie uczestniczyło osiem drużyn. Było wśród nich siedem zespołów występujących na tym poziomie w poprzednim sezonie: Ogniwo Sopot, Budowlani Lublin, Budowlani Łódź, AZS AWF Warszawa, Skra Warszawa, Lechia Gdańsk i Orkan Sochaczew, oraz drużyna, która w poprzednim sezonie wygrała II ligę – VIS Siedlce. Po rozegraniu pierwszej rundy z rozgrywek wycofał się Orkan Sochaczew. W ciągu sezonu zmienił się szyld sekcji rugby z Siedlec: w miejsce VIS Siedlce pojawił się MOSiR Siedlce[1].
Przebieg rozgrywek
[edytuj | edytuj kod]Rozgrywki toczyły się systemem wiosna – jesień, każdy z każdym, mecz i rewanż. Ostatnia drużyna spadała automatycznie do II ligi, a przedostatnia miała grać baraż o utrzymanie w I lidze z drugim zespołem II ligi. Ponieważ w ciągu sezonu wycofał się Orkan Sochaczew, nie został sklasyfikowany (a wyników meczów z jego udziałem nie uwzględniono w tabeli) i spadł do II ligi jako ostatnia drużyna[2].
Wyniki spotkań[3]:
Ogniwo Sopot | Budowlani Lublin | Budowlani Łódź | AZS AWF Warszawa | Skra Warszawa | Lechia Gdańsk | Orkan Sochaczew | VIS/MOSiR Siedlce | |
Ogniwo Sopot | – | 38:3 | 10:6 | 27:6 | 76:0 | 3:3 | – | 76:0 |
Budowlani Lublin | 9:25 | – | 43:3 | 32:3 | 63:0 | 12:31 | 65:7 | 40:0 |
Budowlani Łódź | 0:41 | 27:12 | – | 0:10 | 63:9 | 14:33 | – | 29:8 |
AZS AWF Warszawa | 0:24 | 41:4 | 20:18 | – | 26:8 | 10:28 | 41:13 | 44:0 |
Skra Warszawa | 0:44 | 9:26 | 39:20 | 19:27 | – | 12:16 | – | 42:3 |
Lechia Gdańsk | 4:24 | 4:7 | 17:21 | 20:6 | 55:16 | – | 9:0 (wo) | – |
Orkan Sochaczew | 3:74 | – | 3:32 | – | 6:37 | – | – | – |
VIS/MOSiR Siedlce | 0:62 | 3:46 | 6:56 | 6:3 | 6:26 | 9:52, 0:9 (wo) | 54:0 | – |
Tabela końcowa (na żółto wiersz z drużyną, która grała w barażu o utrzymanie się w I lidze)[4]:
Pozycja | Drużyna | Punkty razem | Bilans punktów |
---|---|---|---|
1 | Ogniwo Sopot | 35 | 456:31 |
2 | Lechia Gdańsk | 31 | 272:134 |
3 | Budowlani Lublin | 26 | 297:184 |
4 | Budowlani Łódź | 24 | 257:254 |
5 | AZS AWF Warszawa | 22 | 196:186 |
6 | Skra Warszawa | 20 | 180:425 |
7 | VIS/MOSiR Siedlce | 13 | 41:485 |
II liga
[edytuj | edytuj kod]Równolegle z rozgrywkami I ligi odbywała się rywalizacja w II lidze. Wzięło w niej udział pięć drużyn. Rozgrywki toczyły się w systemie wiosna – jesień, każdy z każdym mecz i rewanż. Do I ligi awansował zwycięzca rozgrywek, a druga drużyna miała rozegrać baraż o awans do I ligi z przedostatnią drużyną z I ligi[5].
Końcowa tabela II ligi (na zielono wiersz z drużyną, która zdobyła awans do I ligi, a na żółto z drużyną, która uzyskała prawo do gry w barażu)[6]:
Pozycja | Drużyna |
---|---|
1 | Posnania Poznań |
2 | Czarni Bytom |
3 | AZS Katowice |
4 | Legionovia Legionowo |
5 | Bobrek Karb Bytom |
Baraż o I ligę
[edytuj | edytuj kod]W barażu rozegranym pomiędzy siódmym zespołem I ligi i drugim zespołem II ligi, prawo gry w kolejnym sezonie w I lidze obronił MOSiR Siedlce, który pokonał Czarnych Bytom 17:9[7].
Inne rozgrywki
[edytuj | edytuj kod]W finale Pucharu Polski Ogniwo Sopot pokonało Budowlanych Lublin 34:13[8]. W mistrzostwach Polski juniorów zwycięstwo odnieśli Budowlani Łódź[9], a wśród kadetów Ogniwo Sopot[10].
Nagrody
[edytuj | edytuj kod]Najlepszym zawodnikiem został wybrany przez Polski Związek Rugby Stanisław Więciorek, a trenerem Maciej Powała-Niedźwiecki[11].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Powała-Niedźwiecki i Wierzbicki 2004 ↓, s. 197, 604, 605–615, 848.
- ↑ Powała-Niedźwiecki i Wierzbicki 2004 ↓, s. 605, 615.
- ↑ Powała-Niedźwiecki i Wierzbicki 2004 ↓, s. 605–614.
- ↑ Powała-Niedźwiecki i Wierzbicki 2004 ↓, s. 615.
- ↑ Powała-Niedźwiecki i Wierzbicki 2004 ↓, s. 849.
- ↑ Powała-Niedźwiecki i Wierzbicki 2004 ↓, s. 850.
- ↑ Powała-Niedźwiecki i Wierzbicki 2004 ↓, s. 927.
- ↑ Powała-Niedźwiecki i Wierzbicki 2004 ↓, s. 924.
- ↑ Powała-Niedźwiecki i Wierzbicki 2004 ↓, s. 920.
- ↑ Powała-Niedźwiecki i Wierzbicki 2004 ↓, s. 921.
- ↑ Powała-Niedźwiecki i Wierzbicki 2004 ↓, s. 928.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Maciej Powała-Niedźwiecki, Jacek Wierzbicki: Encyklopedia polskiego rugby. Lublin: Przedsiębiorstwo Wydawnicze Związku Niewidomych „Print 6”, 2004. ISBN 83-87414-07-7.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]